En ik kan ‘m afvinken
-althans voorlopig-, want sinds kort hebben we een loge bij onze Max in
de wei: een echte ‘little pony’! Fabi is een Falabella-veulen van 9 maanden die
even tijdelijk uit logeren moest en die wij graag voor een maand of 6 een
plekje geven. Tegen de verwachting in was Max (die nu opeens reusachtig lijkt!)
in het begin helemaal niet zo aardig voor dit kleintje. Maar, zoals zo veel dingen,
alles went. Ze staan inmiddels gemoedelijk samen van een hoop hooi te knabbelen
en racen zo nu en dan de wei op en neer. Die kleine is zo snel en wendbaar dat
je Max verbaasd ziet kijken: “waar is-ie nu weer gebleven..?” Het zorgt voor
heel wat uurtjes vermaak, maar vraagt ook om wat creativiteit. Dit keer niet in
de weer met papier, kwast of naaimachine, maar meer het grovere soort werk. Het
(ver)plaatsen van hekjes, repareren van omver gelopen paaltjes en slepen met
voer- en waterbakken. Ik hou wel van dit soort creativiteit! En je wordt beloond: wat is er mooier dan zo’n
stil moment van geluk in de vroege ochtend terwijl op je hurken bij hem bezig
bent en die kleine z’n koppie op je schoot legt en om een knuffel vraagt?
I can check
it off, at least for some time, because we have this small guest wit Max our
pony in the field: a real little pony! Fabi is a Falabella-foal of 9 months old
who had to leave his home for some 6 months. We were happy to have him stay with
us. Max was not as friendly as we had hoped in the beginning, but now it seems
ok. They are eating their hay cosy together and are racing through the field.
It gives us a lot of entertainment, but also asks for some creativity. Not with
paper, paint or sewingmachine, but of a different kind. Repairing fences,
dragging with containers of food and such things, I admit that I love this kind
of business. And there’s a reward: while feeding the little one, when he puts
his head in your lap and begs for a cuddle, it’s such a silent moment of
happiness! What’s better than that?
Laatst kwam ik dit kleine boekje weer tegen, een van mijn
lievelingboekjes van vroeger, zie je de overeenkomsten..? Grappig toch?
I came across this little book again recently,
one of my favorites when I was a kid, do you see the resemblances…? So funny!
Herken je deze nog? Dit was een van mijn goede voornemens
voor het nieuwe jaar. 
Wat een leuk beestje. Geniet van het logeetje.
BeantwoordenVerwijderen