some christmas atmosphere from home |
Aan het aantal blogberichten hier de laatste maand, zou
je zeggen dat ik niets te doen had en weinig beleefde. Maar schijn bedriegt.... Ik
heb mijn handen vol gehad aan 1000 dingen, zo vol dat het bloggen er bij in
geschoten is. De creatieve uitlaatklep die ik doorgaans in mijn blog vind, werd
even vervangen door de Tocoloco (lees hier erover). Ik maakte van alles voor de verkoop in de shop en veranderde daar het interieur voortdurend, dus in die behoefte
werd ruim voorzien, ook de komende maand gaat dat nog even door.
Maar er gebeurde ook iets anders. Ik beleefde van alles,
ontmoette leuke mensen en ging naar een aantal events. Op een van die events,
de bloggerslunch bij 1or2 store, overviel met iets wonderlijks. iets waarvan ik
denk dat meer bloggers dat beleven. Du moment dat je ergens binnen stapt, wordt
de wereld door een camera bekeken en bedenk je vanuit welke hoek je het mooiste
beeld kunt maken en hoe je het beste de sfeer kunt weergeven. Elk denkbaar plekje op de locatie wordt gefotografeerd. Het
mooi vormgegeven eten op het bord wordt eerst vanuit alle kanten belicht,
voordat er van gegeten kan worden. Daar doe ik vrolijk aan mee. Tot ik plotseling zo'n moment had dat ik overvallen werd door een gevoel van
absurditeit. En dat verlamde me. Wat zou ik nog kunnen toevoegen aan al dat
mooie beeld en bijbehorende beschrijvingen? Dus ik stopte er even mee. Ik maakte wel plaatjes hoor, maar gewoon...snelle kiekjes. Die ik plaatste op
Instagram, wat zolangzamerhand een soort plaatjesdagboek wordt. (bestaat er eigenlijk al een vorm waarmee je die foto's allemaal leuk kunt afdrukken, zodat je dat dagboek ook kunt bewaren, dus geen losse foto's, maar direct in een boekje?)
Het nieuwe jaar staat nu voor de deur, tijd om eens na te
denken hoe ik opnieuw invulling wil gaan geven aan mijn blog. Want dat ik dat
wil blijven doen is zeker, al is het maar om al die lieve
blogvriendinnen die ik maakte te blijven ontmoeten; on- en offline! Voor nu wens ik iedereen mooie laatste dagen van 2014,
een goeie jaarwisseling en een sprankelend 2015 toe. Tot in het nieuwe jaar!
the Ahaaa-moment of absurdity.... |
But something else happened also that made me stop blogging. During one of the many inspiring outings I had - bloggerlunch at 1or2 store - we had lunch and before we could enjoy the lovely food, everybody (including me!) was taking pictures of every thinkable angle. Then suddenly it occurred to me as absurd. All these people taking pictures and posting , what could I possibly add to that..? So I stopped. Oh, I took pictures allright, but just for fun, posting them on Instagram, making a kind of a picture diary.
On the threshold of a new year I like to contemplate about my blog; where will I take it from here? I still love blogging and what it brings along: new friends and new energy too.
For now I wish you all lovely last days in 2014, a wonderful New Year's Eve and a happy start of 2015. See you in the new year!
Wat mij wel vaak overkomt is dat ik juist iets vergeten vast te leggen door de camera.... Zonde!
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou uiteraard ook een mooie Oudjaarsdag toe en heel veel mooie creaties voor in het nieuwe jaar.
Groetjes, Corine
Oh dat herken ik Arda! Nu ik even een paar weken geen iPhone heb en dus cameraloos op pad, merk ik hoe vaak ik eigenlijk even een foto zou nemen. Best fijn even! (al mis ik hem natuurlijk wel ;-))
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal... helemaal gelijk... we lijken wel een stel toeristen die pas thuis zien waar ze geweest zijn :)
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je mooie wereldse slinger!
X en een fijne jaarwisseling!
Mooi verhaal heel herkenbaar , fijne jaarwisseling x
BeantwoordenVerwijderenZo leuk hoe je beschrijft hoe 'idioot' we ons eigenlijk dan gedragen. Soms moet je gewoon die camera in je tas houden en genieten van het moment; die plaatjes sla je dan op, op je eigen harde schijf in je hoofd en hart ;-) Ik wens je een gelukkig en creatief nieuw jaar!!
BeantwoordenVerwijderenmooi geschreven Arda, ben er gek op, op kiekjes maken, maar wat je zegt...het is ook wel eens absurd. Vooral omdat je er niet altijd eens aan toe komt er iets mee te doen. Net als in het echte leven :)) En je hebt het zo druk, weet ik toevallig dat alles even op een andere plek komt. Heel logisch. Jouw kerstkiekjes hierboven vind ik trouwens reuzecharmant! Tot snel! xx
BeantwoordenVerwijderen