Chillin' Attic | a make-over

Op zolder hier in huis is er nauwelijks sta-hoogte, maar des te meer ruimte om te chillen. Vooral voor zoonlief. Onderuit gezakt voor je spelcomputer heb je niet veel hoogte nodig, toch? Zelf kom ik er niet vaak, hooguit om wat spullen op te bergen. Ik kon dan ook goed mijn ogen sluiten voor alle rommel en stofnesten die zich daar verzamelden. Tijd voor een make-over dus, een goed vakantieproject om samen te doen, want zoonlief is inmiddels oud genoeg om zelf de kwast te hanteren. On our attic there is hardly space enough to stand straight, but enough room for some chilling for our son. Who needs space when you sit in front of the gamecomputer…? I rarely come there if only for storing more stuff. So I could close my eyes for all the clutter and dust that was collecting up there. Time for a thorough make-over! A good holiday project, son is old enough to help with the clearing and painting….

Hij had me al ingefluisterd dat de kleur blauw zijn voorkeur had en tijdens de Flexadag vorige week kreeg ik een mooie pot ‘Blueberry Dream’ mee, waarmee we een driehoek schilderden. De rest werd gewoon wit; lekker fris en licht. De vloerbedekking hebben we eruit gesloopt en de ondergrond – underlayment platen – ook wit geschilderd. Tegen alle schildersregels in (zonder schuren, plamuren en gronden) is de vloer met twee lagen zijdeglans lak enorm opgeknapt, verrassend goed dus.  He had declared that one of the colors had to be blue, so with that in mind I choose ‘Blueberry Dream’ during my Flexa adventure last week. Everything else is freshened up in bright white. The wall-to-wall carpet had to go and we painted the floor all white too, ignoring all the official painters rules…It came out surprisingly well! 

Een deel kon blijven: de landkaarten die ik tijden geleden al eens tegen het plafond aanplakte. Met een bank van de kringloop (met wasbare hoes, dat vond zoon héél belangrijk…) en een ‘hoogpolig’ kleed (ook al zo’n hartenwens van ‘m) van de Zweedse meubelgigant is het helemaal naar wens. Echt een volwassen chill-plek geworden voor een steeds volwassener wordend kind… Misschien dat ik zelf ook wel eens in de bank kruip daarboven…One part could stay the same: the roadmaps of places we’ve visited long ago, pasted to the walls. We decorated the space with a lucky find from the thriftstore – a couch with a washable cover (son thought that very important) and a fluffy carpet (another wish). The attic is now a grownup place for a almost grownup child. Maybe I will find myself in the couch there sometimes…